Obiecany kolejny wpis opisujący oleje wykorzystywane w kosmetyce. Napisany został w sposób, najbardziej profesjonalny jak tylko się da, bo przez kosmetolog Ewę. A jaki dziś mamy olej? No właśnie dziś mamy różę w roli głównej, a dokładniej olej i olejek różany.  Jakie są zasadnicze różnice, powstawanie, zastosowanie oraz wykorzystanie? Tego wszystkiego dowiecie się z dzisiejszego wpisu. A tak dla przypomnienia wpis dotyczący oleju lnianego TU, który pojawił się poprzednim razem. Zapraszamy do lektury 🙂

Ogólna charakterystyka róży

Róża, czyli Rosa, jest rodzajem ciernistych krzewów zaliczanym do rodziny różowatych Rosaceae. Kwiaty róż zebrane są w kwiatostany lub osadzone pojedynczo, gama kolorystyczna płatków jest szeroka, od różnych odcieni czerwieni przez róże, pomarańcze, żółcie aż do bieli. Od niepamiętnych czasów róże zachwycały swym zapachem, wyglądem, a także zastosowaniami. Obecnie znanych jest około 200 gatunków róż. Hodowla tych kwiatów sięga 5000 lat wstecz, a rozpoczęli ją Sumerowie i Chińczycy, stosując preparaty różane w medycynie. W starożytnym Rzymie stosowali  różę w celach wzmacniających oraz uspokajających, Grecy natomiast przygotowywali kąpiele z płatków tych kwiatów.

Obecnie w medycynie, kosmetyce czy ziołolecznictwie stosuje się różne formy różanych ekstraktów: olej z nasion, olejek z płatków, hydrolat, absolut oraz wyciąg z owoców.

W kosmetyce  najczęściej wykorzystywanymi różami są:

Róża damasceńska uprawiana jest w Bułgarii, Maroku, Turcji, Rosji, Pakistanie, Cinach, Indiach, Iranie, Uzbekistanie.  Jest krzewem, który żyje ponad 50 lat, rośnie do ponad dwóch metrów. Liście złożone pierzaście, zbudowane są z ok. 7 listków, natomiast kwiaty z kilkunastu płatków w kolorze od ciemnego do bardzo jasnego różu.

Róża stulistna uprawiana jest w Maroku, Francji i Egipcie. Powstała w wyniku połączenia kilku gatunków róż m.in. róży dzikiej i damasceńskiej. Występuje w postaci zwartych krzewów o pełnych, silnie pachnących kwiatach w kolorze różowym lub czerwonym, nazywana jest stulistną ze względu na dużą liczbę płatków.

Róża dzika uprawiana m.in. w Europie, Północnej Afryce i Azji. Krzew o wygiętych pędach osiąga wysokość do 3 metrów,  kwiaty rosną pojedynczo lub zebrane po kilka. Roślina kwitnie w czerwcu, a jej owoce mają kształt kulistojajowaty lub wrzecionowaty i osiągają ok. 3 cm długości i 1,5 cm średnicy.

Olej różany

Olej różany najczęściej produkowany jest z pestek dzikiej róży (Rosa Canina), poprzez wyciskanie mechaniczne prasami w temperaturze około 70°C.  Ma postać płynnego oleju o zabarwieniu pomarańczowym, przez co może delikatnie barwić skórę. Ze względu na to, że olej różany pozyskuje się z pestek róż, jego zapach jest delikatny i nie przypomina zapachu kwiatów róży.

Olej ten, szczególnie polecany jest do pielęgnacji skóry wrażliwej, dojrzałej, suchej, naczyniowej, z przebarwieniami, sprawdza się doskonale także w redukcji rozstępów. Działa przeciwstarzeniowo, regenerująco, uszczelniająco naczynia krwionośne, przeciwzapalnie, ujednolicająco koloryt skóry, nawilżająco i kojąco (po ekspozycji skóry na promieniowanie UV). Nie wykazuje działania komedogennego, dzięki czemu z powodzeniem może być stosowany na skórę tłustą czy trądzikową.  Coraz bardziej popularny w pielęgnacji skóry dzieci, niemowląt i osób z łuszczycą.

SKŁADNIKI AKTYWNE W OLEJU RÓŻANYM:

• NNKT (kwas linolowy i α-linolowy) – kwasy tłuszczowe są składnikami cementu międzykomórkowego, aplikowane na skórę tworzą ochronę przed czynnikami zewnętrznymi oraz regenerują barierę naskórka, wspomagają działanie witaminy A i C.
• Kwas trans-retinowy  – przyśpiesza regeneracje naskórka, działa przeciwstarzeniowo, ma także zastosowanie w leczeniu łysienia plackowatego.
• Flawonoidy  – działają antyoksydacyjnie.
• Witamina A – stymuluje odnowę komórkową, redukuje przebarwienia, zmarszczki, stymuluje produkcje kolagenu, wzmacnia włosy.
• Witamina C –  uszczelnia i obkurcza naczynia krwionośne, jest naturalnym antyoksydantem, wyrównuje koloryt cery, redukując przebarwienia, przyspiesza gojenie się ran i blizn potrądzikowych, wzmacnia włosy i paznokcie.
• Witamina E  (witamina młodości) – neutralizuje wolne rodniki, działa anti-aging, regenerująco, przyśpiesza gojenie się ran.
• Beta-karoten– hamuje działanie wolnych rodników.

Olej różany jest olejem o niskiej stabilności, dlatego powinien być trzymany w lodówce, w której lekko tężeje.

Olejek różany

Olejek różany najczęściej produkowany jest z róży damasceńskiej(Rosa Damascena) w procesie destylacji płatków parą wodną. Wybiera się właśnie ten gatunek róży ze względu na najintensywniejszy aromat i największą zawartość oleju. Jego głownymi składnikami są związki alkoholi, natomiast produktem ubocznym destylacji olejku jest woda różana (hydrolat).  Należy do najcenniejszych i najdroższych olejków eterycznych, nie tylko ze względu na swoje właściwości, ale także na skomplikowany proces otrzymywania:  1kg olejku otrzymywany jest z 5 ton kwiatów, które zbierane są w określonych dniach roku i godzinach porannych.  Olejek różany przez swój charakterystyczny zapach wykazuje działanie aromaterapeutyczne (niweluje stres, napięcie), jest silnym afrodyzjakiem, działa przeciwzapalnie, antywirusowo, bakteriobójczo, oczyszczająco, korzystnie wpływa także na przewód pokarmowy.  Jest zaliczany do najmniej alergizujących olejków eterycznych, dzięki czemu z powodzeniem może być stosowany na skórę.  Wykazuje działanie antyseptyczne, koi i łagodzi skórę wrażliwą, a przemęczonej dodaje blasku, wzmacnia naczynia krwionośne i zmniejsza zaczerwienienia, zwiększa jędrność skóry, wygładza zmarszczki i redukuje opuchliznę wokół oczu.

NAJWAŻNIEJSZE SKŁADNIKI OLEJKU RÓŻANEGO:

Witamina C, Karoten, Witaminy z grupy B, Citronellol, Citral, Carvone, Citronellyl Acetate, Eugenol, Ethanol, Farnesol, Stearpoten, Methyl Eugenol, Nerol, Nonanol, Nonanal, Phenyl Acetaldehyde, Phenylmenthyl Acetate i Phenyl Geraniol, woski, substancje mineralne.

 Jak możemy je zastosować w praktyce:

 jako zamiennik kremu.

jako dodatek do kremów, balsamów, do kąpieli.

jako dodatek do olejów do masażu.

jako nawilżacz np. z żelem hialuronowym, z pantenolem (także w celu redukcji rozstępów)

jako odżywka do paznokci (kilka kropel należy wmasować w wybrane partie).

jako preparat regenerujący na końcówki włosów.

jako maska na skórę głowy w celu pobudzenia wzrostu włosów lub pozbycia się przetłuszczającej skóry i łupieżu ( 2 łyżki należy wmasować w skórę głowy kilkadziesiąt minut przed umyciem włosów).

 W tych kosmetykach znajdziemy dzisiejszych bohaterów:

Your Natural Side – 100% olej z dzikiej róży

Nacomi –  olej z dzikiej róży

Dr Organic – linia Olejek Różany

LaLe – Masło różane

Ava Laboratorium – Harmonizujący olejek do masażu

Cztery  Szpaki  – półkula do kąpieli „Leśna róża”

Alchemia Lasu – Peeling do twarzy

Mamy nadzieję, że dzisiejszy wpis również przypadł Wam do gustu i możemy „odhaczyć” olej i olejek różany z naszej listy. Co jest najciekawsze, że mają wiele zastosowań i z powodzeniem mogą być stosowane przez każdy rodzaj skóry. I do tego ten zapach… Jesteśmy na TAK.

Stosowałyście olej lub olejek różany w pielęgnacji? A może bardziej przypadł Wam do gustu hydrolat różany?

BIBLIOGRAFIA:

1. Popek R., Dziko rosnące róże Europy, Offi cina Botanica, Kraków 2007.
2. Gudin S., Rose: Genetics and Breeding, Plant Breeding Reviews 2000, 17, 159–189.
3. Olech M., Nowak R., Infl uence of Diff erent Extraction Procedures on Th e Antiradical Activity and Phenolic Profi le of Rosa Rugosa Petals, Acta Pol Pharm 2012, 69 (3), 501–507
4. Nowak R. Badania fitochemiczne wybranych gatunków z rodzaju Rosa L. Analiza biologiczna aktywnych składników. Praca habilitacyjna. Akad Med Lublin 2006; 11.
5.  Baj T. Dzika róża i jej znaczenie prozdrowotne. Herbarium 2009; 35/13.
6. Mikołajczyk K, Wierzbicki A. Zioła źródłem zdrowia. Ofic Wyd, Warszawa 1999; 272-4.
7. Strzelecka H, Kowalski J i wsp. Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Wyd Nauk PWN, Warszawa 2000; 488-90.
8. Zieliński J. Atlas rozmieszczenia drzew i krzewów w Polsce. PWN, Warszawa-Poznań, 1981.
9. Rumińska A, Ożarowski A. Leksykon roślin leczniczych, PWRiL, Warszawa 1990; 433.
10. Kohlműnzer S. Farmakognozja. Wyd Lek PZWL, Warszawa 2000; 536-7.
11. Matławska I. Farmakognozja. Wyd Nauk AM, Poznań 2006; 72-5.
12.  Burchacka I. Sekrety roślin Wyd ADAM, Warszawa 1992; 61.
13. Cmar I, Colakoglu. Potential heath benefis of rose hip products Acta Hort 2005; 690:253-7.
14. Błach-Olszewska Z, Długosz A, Kowal-Gierczak B i wsp. Fitoterapia i leki roślinne. Wyd Lek PZWL, Warszawa, 2007; 387-8.